Mons

 


SCHETS

De Britse deelname aan de Eerste Wereldoorlog was, na dagenlang diplomatiek getouwtrek,  in eerste instantie weinig indrukwekkend. Terwijl tienduizenden Fransen sneuvelden in Lorraine en de Vogezen, marcheerde het Britse Expeditieleger (BEF) van de Franse kust richting de onbekende vijand in België tegemoet. 



Kaart van de situatie van de Britse divisies op 23 augustus 1914. De bovenst ster is de plek waar verkenners op 22 augustus stuitten op de Duitse voorhoede. De onderste ster is de locatie van St. Symphorien Cemetery, waar een deel van de 1600 Britse verliezen werd begraven.


De schermutselingen die volgde, mocht in al het geweld van die augustusmaand nauwelijks naam hebben, maar de Britse geschiedschrijving doet ons wel eens geloven dat de overigens professionele Britten bijna eigenhandig het Duitse oorlogsplan om zeep hielpen. Feit blijft dat de tegenstand van de Britten de Duitse aanvallers imponeerde; het was uitsluitend aan de Franse terugtrekking op 21-23 augustus te danken dat maarschalk French eieren voor zijn geld koos.

TOEN

De BEF (vijf geoefende divisies) was in een uiterst bekwame, snelle en gedetailleerde logistieke operatie over het kanaal gezet en marcheerde naar het noordoosten ter ondersteuning van de linkerflank van de Franse legers, die optrokken langs de lijn Morange-Longwy-Charleroi. Onder bevel van de voorzichtige maarschalk sir John French groeven de Britten zich in achter het Canal du Centre bij Mons en vertraagden de Duitse stormloop op 23 augustus kundig.

 
Royal Fusilleers rusten uit  in Mons op het beroemde Grand Place.

Het geconcentreerde snelvuur en de gedegen linie zorgden ervoor dat de Duitse opmars tot stilstand kwam en de verliezen snel opliepen. Het door de Duitse keizer als klein en zielig bestempelde leger doorstond de lakmoesproef met glans. Wat volgde was echter de ineenstorting van het Franse front. De BEF haastte zich zuidwestwaarts door de bosrijke noordelijke Franse provincies. Bij Le Cateau, 60 kilometer zuidwaarts, werd nog een keer stand gehouden maar daarna was de tocht naar Parijs en de rivier de Marne het wekenlange slopende vooruitzicht.

In november 1918 streden de Canadese elitetroepen van generaal Curie om Mons. Drie dagen lang woedde de strijd. Op 11 november stonden de Canadese verkenners aan de rue Grande op de noordoever van de Sambre toen de wapenstilstand in ging; luttele meters van de plek waar 20 miljoen doden geleden Britten en Duitsers het vuur op elkaar openden.

     
       
      
De mythe van Mons zorgt tot op de dag van vandaag voor een enorme stapel publicaties op web, in boekvorm en in kunst..


NU

 

Mons is een aardige stad in de uitlopers van de Ardennen. Westelijk van de oude glorie van Charleroi en oostelijk van het Vlaamse Lille fungeert de stad als stop langs de snelweg naar Parijs, hoofdkwartier van de NAVO en pleisterplaats met enkele aardige bezienswaardigheden.

De Grande Place is het charmante centrum, en wie de ogen toeknijpt ziet de Engelse troepen nog op de kasseien zitten na de lange mars vanaf de Franse kust. De Belforttoren steekt boven de stad met haar dubbele verkeersring uit. Naar het noorden haasten zich iedere morgen honderden militairen en burgers naar SHAPE, op dezelfde plek waar Britten en Duitsers elkaar voor het eerst troffen.

Naar het zuiden is het luttele kilometers naar de grote natuurparken van Noord-Frankrijk en de vesting Maubeuge, die het nog lang uithield tegen de Duitse overmacht. Maubeuge is nu een charmante, gerestaureerde vestingstad net over de grens.

Van de gevechten rond Mons is nog wel wat terug te vinden. Het VVV levert battlefieldmaps waar 8 belangrijke punten op beschreven zijn. De punten zelf zijn prominent aangegeven. Plaques hangen her en der. Een klein museum in Mons heeft het niet overleefd, de deuren zijn gesloten. Saint Symphorien en tientallen kleinere begraafplaatsen herinneren aan de bloedige slag en de snelle terugtocht van de Britse divisies.

En dan de boeken; wie het aantal uitgaven over Mons inventariseert moet zich afvragen van welk historisch hoogtepunt hier sprake is.



Scene van de bevrijding van Mons door de Canadezen in november 1918. Het paneel hangt in het fraai gerestaureerde gemeentehuis van Mons.

- U -

home