|
SCHETS
Belgie had in augustus 1914 tegen de Duitse
verwachtingen in niet gekapituleerd. Integendeel:
het kleine en matig uitgeruste Belgische leger deed zijn best de enorme
overmacht op te houden. Eerst bij Luik en Visé,
daarna richting Brussel voor de rivier de Gete bij de stad Tienen en het
dorp Halen. Het leverde uren, soms dagen winst op. Uren die later, bij de
slag aan de Marne, cruciaal bleken.
De Duitsers irriteerden zich mateloos aan die lastige Belgen. Elke
weerstand werd buitensporig fel en zonder oog voor burgers of hun
woonsteden onderdrukt. In Tienen, Aarschot en Leuven werden burgers
vermoord, huizen platgebrand en geplunderd. Vooral Leuven moest het
ontgelden en ging de geschiedenis in als vermoorde stad en het toonbeeld
van het respectloze barbarisme van de Duitse invaller.
Brussel zette
zich schrap, Antwerpen keek vol ongeloof achter de fortenring toe hoe de
vijand optrok naar de vesting aan de Westerschelde.
|
De slagen van Aarschot,
Halen, Sint Margriete en Orsmaal
zijn met een ster aangegeven. In Aarschot en Leuven pleegden de Duitse
troepen wandaden.
|
|
TOEN
De Duitse inval in Belgie verbaasde vriend en
vijand. Belgie was neutraal maar lag historisch
op het kruispunt dat twee gezworen vijanden moesten nemen. Koning Albert
weigerde de vrije Duitse doortocht en daarmee was de oorlog een feit. De
Duitse legers kozen de route Luik-Brussel-Amiens om Parijs te omsingelen en
kregen te maken met taaie weerstand, vermeende guerilla-strijders
en een zwaar gefortificeerd Antwerpen in de Duitse rechterflank. Kleine
schermutselingen en grote gruweldaden bepaalden het beeld van augustus, met
als triest hoogtepunt de vernieling van Leuven en de moord op haar burgers. Bij Tienen en
Halen werden de grijze hordes even opgehouden door onderbewapende,
dappere Belgen, maar het bleek dweilen met de kraan open. Spoedig zou
Brussel vallen.
|
ansichtkaart van vlak na de branden in Leuven.
|
|
NU
De vrij vlakke
streek is perfect om per cabrio rond te rijden. Voor Belgische begrippen is
de bewoning vrij dun, dus dat moet 100 jaar geleden een leegte zijn geweest
waarin stadjes als Tienen aan de horizon opdoken. Nu zijn het gemoedelijke
plaatsen, die zoals Halen nog baden in de glorierijke dagen van toen.
Belgische kroegjes en terrassen
maken het s’zomers heerlijk. De sfeer is
gemoedelijk en Leuven is een toeristische trekpleister van jewelste. Het
centrum is een aaneengesloten eetgelegenheid, waar het magnifieke
gemeentehuis bovenuit toornt.
Bijna niemand ziet meer de steen in bijna elk huis met daarop 1914,
vlammen en een dolk in het hart van
de stad. 1100 huizen en de levens van 200 burgers. De bieb staat te stralen
in de zomeravondzon.
|
|
Gedenksteen, Leuven. Deze is in de muren van de nieuwe bibliotheek
gemetseld.
|
|
|