|
SCHETS
Het slagveld van de eerste slag aan de Marne (1914) ligt grofweg tussen
Compiègne in het noordwesten, Meaux in het
zuidwesten, Provins aan de Seine (!) in het zuiden,
en Verdun in het oosten.
Binnen deze halve cirkel past de tweede slag aan de Marne (1918) , grofweg
tussen Compiègne in het westen, Chateau Thierry in het zuiden en Reims in het
oosten.
Het is landschappelijk erg fraai, bosrijk en (zo dicht bij Parijs) rustig.
De held van de 1e
slag om de Marne: maarschalk Joffre
De rivier de
Aisne tussen Compiègne en Reims markeerde tussen oktober 1914 en juni 1918 de
min of meer statische frontlijn; het meest markante deel (De Chemin des
Dames) is elders op deze site beschreven.
|
|
De frontlijn in 1914 en 1918 toont hoe ver de Duitsers kwamen..
|
|
TOEN
De Marne regio werd tot 2 keer toe strijdtoneel. Tijdens de
bewegingsoorlog in 1914 bereikten de Duitsers bijna Parijs, om na een blunder
van het Duitse opperbevel en het scherpe inzicht van de Franse generaal Gallieni in de slag om de Marne te worden
teruggeworpen op de lijn langs de Aisne, waar de loopgravenoorlog vier
jaar zou woeden.
Hoe dicht ze al die jaren bij Parijs waren, blijkt uit het feit dat het
huidige Eurodisney op de rand van het toenmalige
slagveld ligt en Duitse kanonnen Parijs konden bestoken.
|
Het emplacement
van een zgn. Dikke Bertha-kanon, dat Parijs kon bereiken
In juli 1918
probeerden ze het nog een keer met operation Friedensturm. De kersverse Amerikanen hielpen met het
dichten van de gevallen gaten in dit deel van het front.
Het was de laatste Duitse stuiptrekking: vanaf dat moment waren de Duitse
legers op de terugtocht, en vier maanden later werd de wapenstilstand een
feit in Compiègne.
Oude foto van de
treinwagon van Foch in de bossen bij Compiègne
|
|
NU
De bewegingsoorlogen van 1914 en 1918 hebben minder schade aangericht dan
de loopgravenslag in andere gebieden van het front. Dat is duidelijk
waarneembaar: de dorpjes ten zuiden van de Aisne zijn authentieker en
gezelliger. De streek is prachtig, zeker in de lente als over de
glooiende hellingen het koolzaad prachtig geel bloeit en het landschap
domineert.
|
|
Rekruteringsposter voor de US Marines, die hun reputatie in 1918
in Bellau Wood verdienden
|
|
Monumenten en begraafplaatsen zijn eveneens minder talrijk, maar niettemin
vaak bijzonder, zoals de beeldengroep les Fantomes
die de 2e slag aan de Marne herdenkt, de lelijke oranje menhir in Mondement die dat voor de eerste slag doet ,de kapel in Dormans die beide slagen herdenkt, en het strakke Britse
monument in la Ferte.
|
danktekst aan de
Amerikaanse troepen voor de wederopbouw van de kerk van Belleau
|
|
Twee elementen vallen op: de aandacht voor de Amerikanen middels vooral
pompeuze monumenten, en de grote afstanden die men moet afleggen om de
erfenissen van de bewegingsslagen van 1914 en 1918 vast te leggen. Bedenk dat
de legers deze afstanden, zeker in 1914, te voet aflegden; een afmattende en
indrukwekkende prestatie.
- U -
home
|