SCHETS
Het Vlaamse front bestond grofweg uit twee delen. Vanaf Diksmuide ging het
Belgische front over in het Frans/Britse; De vreemde vorm van de frontlijn,
een verstevigde ring van loopgraven en bunkers om de Vlaamse stad, leidde tot
de naam De Ieper-saillant.
De saillant heeft tegenwoordig een sterk Brits karakter, maar er vochten veel
nationaliteiten aan geallieerde zijde; ook vrijwel alle koloniale troepen
waarover Engeland kon beschikken hebben in de saillant hun bloedige rol
gespeeld. Vanwege de ligging
dicht bij het kanaal is de saillant een bekend en goed verzorgde toeristische
streek.
|
De beruchte
saillant om het stadje Ieper, zoals die er in 1915 uitzag..
|
TOEN
Het Britse leger was in 1914 het kanaal over gestoken naar Boulogne om de Fransen,conform de verdragen tussen beide landen, te
ondersteunen.
Na een bewegingsoorlog door geheel noord-Frankrijk
in augustus en september 1914, waarbij de Fransen en Britten belangrijke
achterhoedegevechten hielden en zo de Duitse legers vertraagden, werd aan de
Marne door een Duitse blunder en een Frans genie de val dichtgeslagen.
|
Het monument Notre Dame de la Marne in Barcy ter
nagedachtenis aan de 1e slag aan de Marne
|
Deze eerste overwinning aan de Marne is vooral bekend geworden
door het improvisatietalent van de Franse Gouverneur Galliéni,
die beroemd werd door alle taxi´s van Parijs te mobiliseren om de gaten in
het front te dichten.
|
Militair Gouverneur van Parijs, Generaal. Galliéni
Vervolgens
ontstond de race naar de zee, waar bij Britten en Duitsers trachtten als
eerste de kust met zijn belangrijke havens te bereiken.
Eind 1914 stokte het front; de Belgen groeven zich in achter de haastig onder
water gezette polders aan de IJzer en de Fransen en Britten hielden stand in
en rond de charmante vestingstad Ieper, die nog even in Duitse handen was.
De saillant zou ruim 3 jaar lang een hel zijn voor vriend en vijand.
Verschillende grote veldslagen zijn in bloed opgetekend.
De historie verdeelt de veldslagen in vier parten. De beroemdste: de 2e slag
om Ieper, toen voor het eerst gifgassen werden ingezet. De beruchtste: De 3e
slag om Ieper , beter bekend als de modderige hel van Passchendaele.
|
Koning Albert van België aan de IJzer
|
NU
Het saaie polderlandschap verandert na Diksmuide, waar het terrein langzaam
heuvelachtig wordt en het groen de overhand krijgt.
Hier ook vallen direct de groene bordjes op van de Commonwealth wargraves commission die verwijzen naar tientallen begraafplaatsen.
Al gauw vindt men ze op elke straathoek, soms zes, acht of meer tegelijk.
Dan volgen meer aanwijzingen; slagvelden, heuvels, musea, wandelroutes, -
Ieper en omgeving bruisen van gedoseerd oorlogsverleden.
|
Verwijzingen naar
begraafplaatsen en memorials ten zuiden van Ieper
De streek is
besprenkeld met dorpjes die beruchte namen hebben: Zonnebeke, Passchenendaele, St. Juliaan, Potijze.
Elk dorp heeft een plekje in de Britse geschiedenis; het aantal Britten wat
een paar dagen het kanaal oversteekt om de slagvelden te bekijken is
opmerkelijk.
Ieper is en blijft dan ook sterk Brits getint, niet in de laatste plaats door
de dagelijkse ceremonie onder de Menenpoort. Hier en op de begraafplaats Tyne
Cott een paar kilometer naar het oosten zijn
120.000 namen gegraveerd van soldaten die niet zijn teruggevonden.
Maar ook de Fransen, Australiërs en Canadezen hebben hun bloedige sporen in
dit gebied verdiend; zij waren het die oa. de Kemmelberg, St.Juliaan en Passchendaele op hun vaandels mochten noteren.
|
bord in Wallemolen
|
- U -
home
|